Co należy rozumieć przez pojęcie “oszustwa gospodarcze”? Przez pojęcie oszustwa gospodarcze należy rozumieć nic innego, jak czyny zabronione, które godzą lub zagrażają w dobrom związanym ze sferą życia gospodarczego. Oszustwa gospodarcze polegają przede wszystkim na naruszenia zaufania związanego z pozycją sprawcy czynu zabronionego, bądź instytucją życia gospodarczego, grożące utratą zaufania do systemu gospodarczego, jak również jego podstawowych funkcji. 

Jakie są szczególne postaci oszustwa gospodarczego?

Do podstawowych postaci oszustwa gospodarczego należy zaliczyć przede wszystkim:

• oszustwo komputerowe (art. 287 ust. 1 kodeksu karnego) – podlega ono karze od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności, ale gdy czyn zabroniony jest  mniejszej wagi to w stosunku do sprawcy może zostać zasądzona kara ograniczenia wolności, bądź grzywna.
• oszustwo na stanowisku kierowniczym (art. 296a kodeksu karnego) – podlega ono karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do 8 lat, aczkolwiek gdy czyn jest mniejszej wagi to w stosunku do sprawcy czynu zabronionego może zostać zasądzona kara grzywny, ograniczenia wolności, bądź pozbawienia wolności do 2 lat.
• oszustwo kredytowe (art. 297 ust. 1 kodeksu karnego) – podlega ono karze od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.
• oszustwo ubezpieczeniowe (art. 298 ust. 1 kodeksu karnego) – podlega ono karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat pozbawienia wolności.
• oszustwo kapitałowe (art. 311 kodeksu karnego) – podlega ono karze pozbawienia wolności do 3 lat.
• oszustwo podatkowe (art. 56 kodeksu karnego skarbowego) 

Wniosek o naprawienie szkody związanej z oszustwem gospodarczym

Należy pamiętać przede wszystkim, że obowiązku naprawienia szkody nie można orzec w każdej sytuacji. Do sytuacji takiej należy między innymi chwila, w której roszczenie wynikające z popełnienia oszustwa gospodarczego jest przedmiotem innego postępowania, bądź gdy o roszczeniu takim już prawomocnie orzeczono.

Trzeba również pamiętać o tym, że roszczeniem pokrzywdzonego będzie najważniejsze najczęściej naprawienie zaistniałej szkody, która została mu wyrządzona z tego powodu, iż został on po prostu oszukany. Wniosek o naprawienie takiej szkody należy złożyć w trybie art. 49a kodeksu postępowania karnego. 

Zobacz także: kancelaria prawna kredyt we frankach Szczecin

Kto może zostać pociągnięty do odpowiedzialności karnej w związku z oszustwem gospodarczym?

W związku z oszustwem gospodarczym do odpowiedzialności karnej może zostać pociągnięty ten, kto:

• wyłudza podatek VAT
• wyłudza kredyty
• wyłudza pożyczki
• wyłudza świadczenia związane z ubezpieczeniami
• świadomie wprowadza w błąd pracowników banków
• powoduje utrudnianie, bądź uniemożliwianie przetargów publicznych
• podrabia środki płatnicze
• podrabia papiery wartościowe
• nie prowadzi dokumentacji związanej z prowadzoną działalnością gospodarczą

Co należy rozumieć przez pojęcie “oszustwa mniejszej wagi”?

Otóż pojęcie “oszustwa mniejszej wagi” nie jest terminem bliżej określonym, a decydują o nim różne elementy przedmiotowe, do których można zaliczyć na przykład rozmiar wyrządzonej szkody, sposób działania sprawcy podczas popełniania czynu zabronionego, jak również to, jaki rodzaj dóbr naruszył sprawca. Warto w takim przypadku skorzystać z usług prawnika. 

Jakie przesłanki muszą zostać spełnione, aby czyn zabroniony móc nazwać oszustwem gospodarczym?

Aby przestępstwo można było nazwać oszustwem gospodarczym, sprawca czynu musi:

• wprowadzić w błąd pokrzywdzonego
• wyzyskiwać błędy pokrzywdzonego
• lub wyzyskiwać niezdolność niezdolność pokrzywdzonego do odpowiedniego, racjonalnego rozumowania przedsiębranego działania

Kwestia wprowadzania w błąd polega na wywołaniu u osoby pokrzywdzonej, która rozporządza swoim majątkiem, fałszywej oceny rzeczywistości. W sytuacji, gdy sprawca czynu zabronionego w powodzeniem doprowadza pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia majątkiem, przy zastosowaniu jednego z trzech powyżej wymienionych sposobów to czyn ten będzie mógł być traktowany, jako oszustwo gospodarcze.

Dla sądu jest bez znaczenia czy takie wprowadzenie w błąd nastąpiło ustnie czy na piśmie, bowiem jest to traktowane w taki sam sposób. Trzeba również pamiętać o tym, że przestępcy dopuszczający się takich czynów często zasłaniają się tym, że w chwili popełniania czynu cierpiały na zaburzenia natury psychicznej i argument ten w niektórych przypadkach jest ciężko podważyć. 

Wyzyskanie błędu pokrzywdzonego odnosi się do sytuacji, w której sprawca czynu nie wprowadza pokrzywdzonego w błąd, lecz mając świadomość, że pokrzywdzony ma mylne przeświadczenie o rzeczywistości, świadomie go z błędu nie wyprowadza, gdyż jego zamiarem jest doprowadzenie pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem. 

Z kolei, jeżeli chodzi o zamiar związany z wyzyskiwaniem niezdolności pokrzywdzonego do odpowiedniego i racjonalnego rozumowania przedsiębranego działania to zachodzi ono w każdym przypadku, gdy sprawca czynu doprowadza pokrzywdzonego do niekorzystnego rozporządzenia swoim mieniem, która nie jest w stanie się zorientować w skutkach podejmowanych przez nią czynności. Może dziać się tak na przykład z powodu wieku, choroby, bądź odurzenia alkoholowego.